Η μεταμόρφωση ενός ψυγείου ή τι κάνεις όταν έχεις λίγη μπογιά και τα νεύρα σου!

Όλη την προηγούμενη βδομάδα, έμπλεξα με μια παραλαβή υλικών στο scrapsnpieces.gr και δεν πρόλαβα να κάνω ανάρτηση! Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν έχω τίποτα καινούργιο να σας δείξω - το αντίθετο! Αλλά αποφάσισα να σας δείξω κάτι παλιότερο για να μην σας δείχνω συνέχεια το καινούργιο μου βιβλίο και με βαρεθείτε τελείως!

Θα σας δείξω , λοιπόν, το καινούργιο μου ψυγείο! Καινούργιο? Όχι ακριβώς. Αλλά μια και το μεταμόρφωσα, σαν καινούργιο φαίνεται!

'Όλα ξεκίνησαν το Σεπτέμβρη ένα βράδυ. Και μάλιστα αυτό το βράδυ,  δεν είχε καμία σχέση με ψυγείο, αλλά πάλι με ένα βιβλίο! Βλέπετε μια κοπέλα μου ζήτησε να της στείλω ένα από τα journals μου για να το κάνει βιβλίο ευχών για το γάμο της.  Ναι, οκ θα μου πείτε - σιγά τα αυγά! Αλλά το θέμα ήταν ότι η κοπέλα παντρευόταν σε μια βδομάδα. Στην Αμερική. Σε ένα χωριό στο Τέξας. Και εγώ ακόμα δεν μπορώ να διακτινίσω βιβλία! (πολύ κρίμα εννοείται). Απευθύνθηκα κι εγώ σε courier.  Υποτίθεται μετά το διακτινισμό είναι η δεύτερη καλύτερη λύση! Πφφφφ....

Λοιπόν, εκείνο το βράδυ όσο πλησίαζε η ώρα του γάμου, η νύφη αντί να χαίρεται με όλες εκείνες τις maid of honors που έχουνε εκεί στην Αμερική, αντάλλαζε μαιλ μαζί μου! Γιατί φυσικά το βιβλίο δεν πήγε. Κι ας πλήρωσε το courier όσο και το βιβλίο! Ήταν κάτι σε σχέση με τα ψιλά γράμματα μας είπαν. Πού δεν τα γνωρίζουν ούτε οι υπάλληλοι του courier.....

Εγώ όπως καταλαβαίνετε τρωγόμουνα. Ησυχία δεν είχα! Και κάτι ήθελα να χαλάσω. Δεν μπορούσα να περιοριστώ στο journal μου. Όοοοχι κυριε. Είχα τα νεύρα μου λέμε! Έφυγα λοιπόν από το σπίτι, αφήνοντας την υπόλοιπη οικογένεια να κοιμαται, και κατέβηκα στο studio. Εκεί όλα έτοιμα, καθαρά και τακτοποιημένα γιατί την άλλη μέρα περίμενα κόσμο.

Μέχρι και το ψυγείο είχε πλύνει η Στεφανία - η απίστευτη κυρία που προσέχει να μην πεθάνουμε από τη βρώμα εδώ μέσα. Το ψυγείο? 

ΧΑ! 

Οκ λοιπόν! Αυτό θα την πληρώσει! 

Όταν κατέβηκα κάτω εκείνο το βράδυ το ψυγείο ήταν έτσι 

Και μάλιστα επειδή ήταν μόνο μερικών μηνών ψυγείο και μόλις πλυμένο  φρεσκαδούρα, γυάλιζε ολόκληρο!

Το πρωί που κατέβηκε ο άντρας μου να δει γιατί δεν κοιμάμαι, είχε γίνει έτσι

Αλλά πολύ το ευχαριστήθηκα! Και το ευχαριστιέμαι και κάθε μέρα που το βλέπω από τότε. Και εγώ και όλοι όσοι έρχονται στο studio!

Δεν θα πιστέψετε πόσο εύκολα έγινε έτσι. Θέλετε οδηγίες? ΟΚ

Κατ αρχήν επειδή το ψυγείο ήταν καινούργιο ΚΑΙ καθαρό, και εγώ reckless από τα νεύρα μου, δεν έβαλα καθόλου primer. 'Εβαψα κατευθείαν πάνω στο εμαγιέ με chalky finish. Όμως, σας προτείνω να περάσετε ένα ασταράκι ή  καλύτερα το stain blocker της σειράς , για να έχετε το κεφάλι σας ήσυχο ότι δεν πρόκειται να ξεφλουδίσει όσο και αν το πλένετε.  

Με κόλλα βιβλιοδεσίας (και πόνο ψυχής γιατί νόμιζα ότι  ακόμα και η κόλλα βιβλιοδεσίας έχει τα όρια της όπως τα courier - αλλά ευτυχώς  αυτή αποδείχτηκε πανμέγιστη), κόλλησα τα γράμματα. Είναι grungeboard του Τιμ  Χολτζ , που τα είχα χρόνια πεταμένα σε μια άκρη. Μετά πέρασα 2 χέρια Chalky Finish Inheritance  - το μουσταρδί δηλαδή . Αφού στέγνωσαν πέρασα σημεία σημεία αυτό το καφέ της σκουριάς που βλέπετε που λέγεται Cameo , με πολύ στεγνό πινέλο, κάνοντας dry brushing. Και τις λεπτομέρειες του χαλκού, τις έκανα με ψιλό πινελάκι και Cobalt Turquoise της Golden 

Το πρωί με βρήκε στο σημείο αυτό. Το ψυγείο ημιπαλαιωμένο, ο γάμος είχε γίνει χωρίς βιβλίο, το εργαστήριο χαμός.  Ο άντρας μου - συνηθισμένος πια- δεν έκανε κανένα σχόλιο, όταν κατέβηκε το πρωί να δει που είμαι -  απλά έφερε έναν καφέ και έφυγε για τη δουλειά.

Αφού τελείωσα τη δουλειά της μέρας, αραίωσα το cameo με αρκετό νερό, και έφτιαξα  τη σκουριά όπως τη βλέπετε. Να έχει "τρέξει" από τα γράμματα.

Σε 24 ώρες - ας όψεται η ζέστη της Ελλάδας - πέρασα και δύο χέρια από το αγαπημένο μου βερνίκι πολυουρεθάνης, και από τότε απλά το χαίρομαι όπως σας είπα. 

Η Στεφανία που αντιμετώπιζε με τρομερή καχυποψία κάθε απόπειρα βαψίματος μέσα στο σπίτι, πλέον δεν κουνάει βλέφαρο, αφού ξέρει ότι ότι απορρυπαντικό και να βάλει πάνω στα chalky finish, δεν θα πάθει  τίποτα (η δημιουργία μου και κατ επέκταση η Στεφανία εννοείται - για το απορρυπαντικό, σκασίλα μου ότι και να πάθει!).  Ο άντρας μου ενθουσιάστηκε. Και η κοπέλα που έκανε το γάμο χωρίς guest book, ξετρελάθηκε τόσο πολύ με το journal μου, που αποφάσισε να γράψει την ιστορία του νεου ζευγαριού  για να την δώσει στα παιδιά τους!

Το μέσα μου τα χαλάει λίγο όπως βλέπετε - ιδίως όταν έχουν τελειώσει οι μπύρες- αλλά ακόμα και αυτό, διορθώνεται!

Φιλιά σε όλους!