French Link Binding Workshop

Την Παρασκευή έχω μάθημα βιβλιοδεσίας με τα αρχάρια κοριτσάκια μου. Το μενού έλεγε French Link, γιατί ο κύκλος που κάνουμε είναι ένας κύκλος exposed bindings. Τι είναι αυτό θα μου πείτε. Ευκολάκι! Το ράψιμο των σελίδων γίνεται απευθείας επάνω στο εξώφυλλο. 

Κάθε χώρα από  τον δέκατο αιώνα και μετά , έχει να επιδείξει τον δικό της τρόπο βιβλιοδεσίας. Οι Γάλλοι,  που ουδέποτε θεώρησαν την  βιβλιοδεσία ως craft, αλλά πάντα συγκαταλεγόταν στις τέχνες, έχουν χαρακτηριστικό ράψιμο τα linked stitches. Ένα είδος ραψίματος που δίνει τα πιο σταθερά βιβλία με exposed bindings και μπορεί να γίνει πολύ πολύ περίπλοκη.   Έχουν παράδοση άλλωστε στη ραπτική.

Συνήθως στους κύκλους σεμιναρίων που κάνω, χρησιμοποιώ την απλή ραφή αυτού του τύπου. Αλλά βαριέμαι εύκολα. Αποφάσισα λοιπόν να παίξω με μια πιο πολύπλοκη έκδοση. Αρκετά απλή για να την καταφέρουν τα κοριτσάκια μου χωρίς να ζοριστούν (λιγουλακι ζόρι επιτρέπεται ε?), αλλά αρκετα πολύπλοκη για να είναι εντυπωσιακή.

Και επειδή σήμερα ήταν η μέρα του χειροποίητου χαρτιού, έψαξα στα χαρτιά μου και έπαιξα και με ένα κολάζ! Οπότε έχουμε γαλλικού τύπου βιβλιοδεσία με γιαπωνέζικα χειροποίητα χαρτιά στα εξώφυλλα. Μιλάμε για πολύ International!

Πάντως μην τρομάζετε οι συμμετέχουσες. Το κολάζ θα το παραλείψουμε. Θα διαλέξετε το ντύσιμο που εκφράζει εσάς !  Δηλώσεις συμμετοχής μέχρι την Πεμπτη 3/3 στο info@scrapsnpieces.gr

Και επόμενη συνάντηση στις 18/3 με ένα εντελώς διαφορετικό exposed binding!

Τα άλλα μου τα κοριτσάκια - τα προχωρημένα- αποφάσισαν να παίξουν με το δέρμα σε αυτόν τον κύκλο. Στην πρώτη συνάντηση κάναμε το σώμα του βιβλίου ραμμένο on tapes και με χειροποίητα κεφαλάρια παρακαλώ. Αυτό όμως που θα φτιάξουν θα σας το δείξω τον Απρίλη, γιατί τότε θα τελειώσουμε. 

Και είμαστε πλέον τόσο άνετες που έφτιαξα κι εγώ ένα σώμα. Αλλά έκλεψα και το τελείωσα την επόμενη, ενώ μέσα έκανε η Αλίκη Project Life.

Με εξώφυλλα ντυμένα με χειροποίητο χαρτί Nepalese Lokta. Σας είπα ότι σήμερα είναι η μέρα του χειροποίητου χαρτιού

Καλές δημιουργίες σε όλους!

Η διάσωση ενός χαρτιού......

Αφού αποφάσισα να μπλογκάρω, δεν το βάζω κάτω! Στην craft-ο-γειτονιά που ζούμε όλο και κάτι συμβαίνει που μας κάνει και γελάμε και  περνάμε καλά και φυσικά δημιουργούμε. Αν δεν υπήρχε το blog, όλο το Σαββατιανό σκηνικό θα πέρναγε και θα ξεχνιόταν, αλλά όπως όλες οι καλές ιστορίες πρέπει να ειπωθεί!

Όλα ξεκίνησαν το πρωί του Σαββάτου, που η Βάλια  ήρθε στο στούντιο για να κάνει ένα scrapbooking workshop. Καλημεριστήκαμε, είπαμε δυο κουβέντες, ρουφήξαμε λίγο καφέ και μετά η κάθε μια πήγε στη δουλειά της. Αυτή να στήσει τα τραπέζια και να μοιράσει τα kits και εγώ στο δικό μου studio να φτιάξω ένα βιβλίο. Όλα πήγαιναν μια χαρά, μέχρι που πάνω στην κουβέντα ξεμύτισα από το studio μου και είδα τι έκανε η Βαλια. "Τι έκανε?" θα μου πείτε. Αυτή νόμιζε ότι έκανε τη δουλειά της, αλλά εγώ πάγωσα! Είχε το πιο υπέροχο εξώφυλλο βιβλίου ever, στα χέρια της και το μοίραζε στα κιτ για να το κάνουν ΚΟΜΜΑΤΑΚΙΑ! "Βαλια, τι είναι αυτό?" ρωτάω. " Α, τίποτα. Ένα σκούρο χαρτί scrapbooking που θα το βάλουμε πίσω από αυτό το ωραίο  για να δώσουμε όγκο στο layout. Μην ανησυχείς, δεν θα φαίνεται!" . Συνήθως δεν σχολιάζω τα γούστα του καθενός, αλλά αυτό  δεν μπορώ να μην το πω. Το χαρτί που μου έδειξε ήταν ένα  εντελώς υποδεέστερο χαρτί, που καμία σχέση. Την παραμικρή! Κατηγορία οπισθόφυλλου για να μην πω εσώφυλλο!

Γιατί ξέχασα να σας πω, ότι το πιο υπέροχο εξώφυλλο βιβλίου ever, ήταν ακόμα ένα χαρτί scrapbooking, μέσα σε ένα πακέτο με χαρτιά scrapbooking. Το οποίο όμως ΦΩΝΑΖΕ - ΟΥΡΛΙΑΖΕ να πω καλύτερα- ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΣΜΕΝΟ ΓΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ. Και καθόλου για να κοπεί κομματάκια απλά για να δώσει όγκο σε άλλο χαρτί!

Και το χειρότερο, ήταν ότι εγώ έφταιγα για την κατάντια του υπέροχου αυτού χαρτιού, αφού η Βάλια - όπως παραδέχτηκε με μισή φωνή - το είχε πάρει από τα χαρτιά που διαλέγει για μάθημα, ΑΠΟ ΤΟ STUDIO ΜΟΥ! Δεν θέλω ούτε καν να σκέφτομαι ότι ήταν μέσα στο σωρό (εχω πολλά τι να με κάνω?!?!) , αλλά γυρισμένο ανάποδα, οπότε το έβλεπα από την άλλη μεριά και μου πέρναγε απαρατήρητο!

Προσπάθησα να την πείσω να πάρει κάτι άλλο, να την δωροδοκήσω, να την ξεγελάσω - τίποτα! Πλέον δε έκανε πίσω με τίποτα, αφού είχε χτίσει όλο της το μάθημα πάνω σε εκείνο το χαρτί. Αφήστε που  νομίζω ότι έχει σε περισσότερη εκτίμηση τo scrapbooking  από τη βιβλιοδεσία - τι να πω? Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες!  "Πάρε άλλο, μου έλεγε, για το βιβλίο σου. έχεις ένα σωρό!" Λες και για εξώφυλλο, διαλέγεις από το σωρό! πφφφφ. 

Μπορεί να μην λυπήθηκε καθόλου ούτε το χαρτί ούτε εμένα (νομίζω μάλιστα πώς με κοίταζε με μισό μάτι πλέον, ενώ είχε πάρει όλα τα χαρτιά αγκαλιά), αλλά αφού την είχα ζαλίσει, ήρθε με αντιπρόταση. Θυμήθηκε ότι είχα ένα μπλοκ της συλλογής με σχεδόν ίδιο χαρτί και με έστειλε να το βρώ και εντωμεταξύ τελείωσε το καταστροφικό της έργο. Ευτυχώς είχε δίκιο! Μην ακούσω τίποτα σχόλια του τύπου "δεν ξέρεις τι έχεις" , εντάξει? Φυσικά ήξερα ότι το είχα, απλά μου είχε διαφύγει. Οπότε όσο κατέστρεφαν εκείνες από ένα χαρτί η κάθε μια, εγώ έσωσα τα υπόλοιπα και να το αποτέλεσμα!

Και να σας πω και κάτι? Η μια της μαθήτρια βιβλιοδετεί. Και μόλις είδε το χαρτί ξέρετε τι είπε? " Τι λες ρε Βαλια να χαλάσουμε αυτό το χαρτί! Αυτό είναι τέλειο εξώφυλλο για journal!" Ορίστε κυρία Βάλια! Νομίζω ότι δικαιώθηκα πανηγυρικά! Τι λέτε?

Το θέμα είναι ότι αυτές πέρασαν τέλεια να χαλάνε τα χαρτιά για τουλάχιστον τρεις ώρες, ενώ εγώ μέσα ακόμα μουρμούραγα. Κατέληξαν με αυτό, και όπως βλέπετε, από το τέλειο χαρτί δεν φαίνεται ούτε ακρούλα

Και είναι και όλο χαμόγελα και καμία τύψη!

Όση ώρα , λοιπόν, έφτιαχναν αυτά που βλέπετε να δείχνουν καμαρωτές και σκερτσόζες, εγώ βούτηξα όλο το μπλοκ και έφτιαξα αυτά

Όχι παίζουμε! Χα!

Fairy in a jar!

Αυτή τη φορά δεν θα σας δείξω κάτι που έφτιαξα, αλλά κάτι που ανακάλυψα στις περιπλανήσεις μου στο Pinterest και είναι στα αμεσα μου σχέδια. Είναι τόσο καλοφτιαγμένο και τόσο εύκολο, που πραγματικά αξιζει τον κόπο

Το original post, θα το βρείτε εδώ, και είναι της Nichola "Knickertwist" Battilana από την εταιρεία scrapbooking, Fancy Pants.

Με απλά βαζάκια κουζίνας, φτιάχνει κάτι μαγικό!

Πάρτε , λοιπόν,  το κοριτσάκι σας και δυο βαζάκια κουζίνας, και ξεκινήστε να φτιάχνετε τα δικά σας fairy jars. 

Σας βάζω το tutorial

Γιατί όπως λέει και η Nichola

anyone who has experience with real fairies knows that it is not a good idea to stuff them into jars. They will pinch and nip and basically make your life unpleasant if you treat them rudely.

Τα νεραιδάκια, θα τα βρείτε εδώ 

Το glitter εδώ 

και την κόλλα εδώ 

Λουλούδια για την διακόσμηση, θα βρείτε εδώ 

Επιφυλάσσομαι να σας δείξω τι θα φτιάξουμε το σκ. Αλλά βάλτε φωτο στα σχόλια από ότι φτιάξετε κι εσείς. Θα εχει πολύ ενδιαφέρον!

Καλές δημιουργίες!

Μυρτώ

"The Guardians of the Sun"

"The young man entered the kitchen and looked at the older man. He was sitting by the fire and his mind was obviously wandering. His hand was resting at his open journal in his lap. "Who knows which part of the world the great -grandpa is travelling now. I would die to lay my hands on his journal!" thought the man. 

Because the old man sitting by the fire, was The Explorer.  The man who drew the maps of the known world. The man who lived with the savages for years and years. The man who learned by the wizards and priests of  tribes lost long ago. The man who has lived more than any other man has ever lived. 

The legent says that The Explorer became what he is after entering a lost Mayan Temple. They say that he reemerged weeks later, long after his comrades have lost hope, looking fresh and young, with his arms around an old book with a sun symbol. He never talked about what he found inside, how he sustained himself all this time or how he became younger and stronger. And he let noone touch the book. But from then on, he was seen making entries almost each day. Many tried to steal the book to read it. But to everyone else, the book looked blank with only some old symbols and decorations in its pages.....

The man approached the older version of himself full of curiosity, but the old explorer springed to life and closed the journal. "Hey Boy - what do you want?" "

This is the journal of an explorer, its name is "The Guardians of the Sun" and is part of my "Travel Series".

The artwork on the covers gives the impression of a very old book, a relic saved from an old and extinct civilization. The focal point is a metal stamping, treated with patinas to look old, and depicts the symbol of the sun. The covers are embossed, painted and distressed. The finish has been made with several layers of ecological varnishes, to protect the artwork and ensure the vitality of colors for many years to come.

And for those of you who want to browse this journal, I have prepared a video

Feels good to create something for the sake of creation! Do it- it feels really good!

Σεμινάρια βιβλιοδεσίας

Σήμερα δεν σας έχω project. Σας έχω μαθήματα! 

Ο δεύτερος κύκλος βιβλιοδεσίας για αρχαρίους της χρονιάς, ξεκινάει την άλλη Παρασκευή στις 19 Φλεβάρη! 

Θα συναντιόμαστε κάθε δεύτερη Παρασκευή για 5 συναντήσεις και θα καλύψουμε τις διακοσμητικές βιβλιοδεσίες με ράχη. Όλα τα βιβλία που θα φτιάξουμε θα έχουν ορατό διακοσμητικό ράψιμο,  με στόχο στο τέλος του κύκλου, να έχετε στη διάθεση σας μια ποικιλία από διαφορετικές βιβλιοδεσίες κατάλληλες σχεδόν για τα πάντα! Από ημερολόγια και σημειωματάρια , μέχρι ευχολόγια  και βιβλία εντυπώσεων.

Για να σας ανοίξω την όρεξη, η φωτό είναι από τον αντίστοιχο περσινό κύκλο. Είπατε τίποτα?

Θα κάνουμε τις εξής βιβλιοδεσίες: standard exposed, dos a dos, belgian binding, french link binding, και ένα Keith Smith decorative binding.

Αυτή τη φορά, μια και δεν προλαβαίνω να κάνω μεμονωμένα μαθήματα, αποφάσισα εκτός από την συμμετοχή σε όλο τον κύκλο, να ανοίξω το club, για να μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει ακόμα και μία ή δύο βιβλιοδεσίες του κύκλου. 

Επικοινωνήστε μαζί μου για πληροφορίες ή δηλώσεις συμμετοχής, αλλά και για να διαλέξουμε μαζί τι θα μπορούσατε να παρακολουθήσετε! Επίσης θα βρείτε την ανακοίνωση εδώ 

Μυρτώ

The Eye of Horus

Ένα από τα πράγματα που κάνω και όλο λέω θα το σταματήσω αλλά δεν μπορώ, είναι να συλλέγω διάφορα πράγματα που θα με ιντριγκάρουν στο μάτι. Ξέρω, "σαβουρομαζώχτρα" λέγεται, αλλά εγώ το λέω "το μάτι του καλλιτέχνη". Μαζεύω οτιδήποτε ενδιαφέρον - από σκουριασμένα καρφιά στο δρόμο , μέχρι πεταμένα παντζούρια και σπασμένα πλαστικά παιδικά παιχνίδια. 

Και άμα είναι ψιλιλόγια που μπορώ να σκύψω και απλά να τα χώσω σε καμιά τσέπη, οκ. Το χειρότερο που θα πάθω είναι αυτό το επιτιμητικό βλέμμα  της κόρης μου και ένα "αμάν βρε μαμά! μας βλέπει κόσμος!". 

Όταν βέβαια αυτά που θα μου γυαλίσουν θέλουν συνένοχο, τα πράγματα ζορίζουν, αφού ο άντρας μου πριν το πάρει αυτό που έχω ερωτευτεί,  θα γκρινιάξει για λίγο. Έχω παρατηρήσει ότι η γκρίνια είναι ευθέως ανάλογη του μεγέθους αυτού που μου γυάλισε αλλά και το πόσος κόσμος κοιτάει τι παίρνουμε. 

Υπάρχουν φορές βέβαια που αρνείται flatly με ένα "ούτε να το συζητάς!".  Και καταλαβαίνω ότι το εννοεί, γιατί ακόμα δεν του έχω ζητήσει να πάρει κάτι - αλλά έχει δει πώς το γλυκοκοιτάζω και με έχει προλάβει πριν το πω και αναγκαστεί να αρνηθεί. Πώς το καταλαβαίνει , δεν ξέρω - είμαστε τόσα χρόνια μαζί που μάλλον με έμαθε, αλλά εγώ αυτό τον σκελετό της παρατημένης βάρκας θα τον πάρω στο τέλος, να το ξέρετε. Μου γνέφει από πέρσι το καλοκαίρι και είμαι σίγουρη ότι μπαίνει πάνω στη σχάρα!

Το βιβλίο που θα σας δείξω σήμερα, είναι προϊόν τέτοιων αντικειμένων. Το δέρμα είναι κομμάτι από έναν δερμάτινο καναπέ και η μεταλλική σύνθεση απέξω κομμάτια από σπασμένα κοσμήματα και μια αγκράφα. Τα είχα πολλά χρόνια στα συρτάρια μου με τα "found objects" όπως τα  λέω εγώ  (sic) ή τη "σκουπιδαρία " που λέει το παιδί μου.

Ρητίνη, κερί, χρωστικές,  ένα καλό ανακυκλωμένο χαρτί από μέσα και ένα spring back δέσιμο που του πήγε πλύ, μεταμόρφωσαν τα σκουπίδια στο " Eye of Horus". Γιατί φυσικά το journal μου  έχει ονοματεπώνυμο και οικογένεια, αφού ανήκει στην σειρά "From the beginning of Time"

Η μεταμόρφωση ενός ψυγείου ή τι κάνεις όταν έχεις λίγη μπογιά και τα νεύρα σου!

Όλη την προηγούμενη βδομάδα, έμπλεξα με μια παραλαβή υλικών στο scrapsnpieces.gr και δεν πρόλαβα να κάνω ανάρτηση! Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν έχω τίποτα καινούργιο να σας δείξω - το αντίθετο! Αλλά αποφάσισα να σας δείξω κάτι παλιότερο για να μην σας δείχνω συνέχεια το καινούργιο μου βιβλίο και με βαρεθείτε τελείως!

Θα σας δείξω , λοιπόν, το καινούργιο μου ψυγείο! Καινούργιο? Όχι ακριβώς. Αλλά μια και το μεταμόρφωσα, σαν καινούργιο φαίνεται!

'Όλα ξεκίνησαν το Σεπτέμβρη ένα βράδυ. Και μάλιστα αυτό το βράδυ,  δεν είχε καμία σχέση με ψυγείο, αλλά πάλι με ένα βιβλίο! Βλέπετε μια κοπέλα μου ζήτησε να της στείλω ένα από τα journals μου για να το κάνει βιβλίο ευχών για το γάμο της.  Ναι, οκ θα μου πείτε - σιγά τα αυγά! Αλλά το θέμα ήταν ότι η κοπέλα παντρευόταν σε μια βδομάδα. Στην Αμερική. Σε ένα χωριό στο Τέξας. Και εγώ ακόμα δεν μπορώ να διακτινίσω βιβλία! (πολύ κρίμα εννοείται). Απευθύνθηκα κι εγώ σε courier.  Υποτίθεται μετά το διακτινισμό είναι η δεύτερη καλύτερη λύση! Πφφφφ....

Λοιπόν, εκείνο το βράδυ όσο πλησίαζε η ώρα του γάμου, η νύφη αντί να χαίρεται με όλες εκείνες τις maid of honors που έχουνε εκεί στην Αμερική, αντάλλαζε μαιλ μαζί μου! Γιατί φυσικά το βιβλίο δεν πήγε. Κι ας πλήρωσε το courier όσο και το βιβλίο! Ήταν κάτι σε σχέση με τα ψιλά γράμματα μας είπαν. Πού δεν τα γνωρίζουν ούτε οι υπάλληλοι του courier.....

Εγώ όπως καταλαβαίνετε τρωγόμουνα. Ησυχία δεν είχα! Και κάτι ήθελα να χαλάσω. Δεν μπορούσα να περιοριστώ στο journal μου. Όοοοχι κυριε. Είχα τα νεύρα μου λέμε! Έφυγα λοιπόν από το σπίτι, αφήνοντας την υπόλοιπη οικογένεια να κοιμαται, και κατέβηκα στο studio. Εκεί όλα έτοιμα, καθαρά και τακτοποιημένα γιατί την άλλη μέρα περίμενα κόσμο.

Μέχρι και το ψυγείο είχε πλύνει η Στεφανία - η απίστευτη κυρία που προσέχει να μην πεθάνουμε από τη βρώμα εδώ μέσα. Το ψυγείο? 

ΧΑ! 

Οκ λοιπόν! Αυτό θα την πληρώσει! 

Όταν κατέβηκα κάτω εκείνο το βράδυ το ψυγείο ήταν έτσι 

Και μάλιστα επειδή ήταν μόνο μερικών μηνών ψυγείο και μόλις πλυμένο  φρεσκαδούρα, γυάλιζε ολόκληρο!

Το πρωί που κατέβηκε ο άντρας μου να δει γιατί δεν κοιμάμαι, είχε γίνει έτσι

Αλλά πολύ το ευχαριστήθηκα! Και το ευχαριστιέμαι και κάθε μέρα που το βλέπω από τότε. Και εγώ και όλοι όσοι έρχονται στο studio!

Δεν θα πιστέψετε πόσο εύκολα έγινε έτσι. Θέλετε οδηγίες? ΟΚ

Κατ αρχήν επειδή το ψυγείο ήταν καινούργιο ΚΑΙ καθαρό, και εγώ reckless από τα νεύρα μου, δεν έβαλα καθόλου primer. 'Εβαψα κατευθείαν πάνω στο εμαγιέ με chalky finish. Όμως, σας προτείνω να περάσετε ένα ασταράκι ή  καλύτερα το stain blocker της σειράς , για να έχετε το κεφάλι σας ήσυχο ότι δεν πρόκειται να ξεφλουδίσει όσο και αν το πλένετε.  

Με κόλλα βιβλιοδεσίας (και πόνο ψυχής γιατί νόμιζα ότι  ακόμα και η κόλλα βιβλιοδεσίας έχει τα όρια της όπως τα courier - αλλά ευτυχώς  αυτή αποδείχτηκε πανμέγιστη), κόλλησα τα γράμματα. Είναι grungeboard του Τιμ  Χολτζ , που τα είχα χρόνια πεταμένα σε μια άκρη. Μετά πέρασα 2 χέρια Chalky Finish Inheritance  - το μουσταρδί δηλαδή . Αφού στέγνωσαν πέρασα σημεία σημεία αυτό το καφέ της σκουριάς που βλέπετε που λέγεται Cameo , με πολύ στεγνό πινέλο, κάνοντας dry brushing. Και τις λεπτομέρειες του χαλκού, τις έκανα με ψιλό πινελάκι και Cobalt Turquoise της Golden 

Το πρωί με βρήκε στο σημείο αυτό. Το ψυγείο ημιπαλαιωμένο, ο γάμος είχε γίνει χωρίς βιβλίο, το εργαστήριο χαμός.  Ο άντρας μου - συνηθισμένος πια- δεν έκανε κανένα σχόλιο, όταν κατέβηκε το πρωί να δει που είμαι -  απλά έφερε έναν καφέ και έφυγε για τη δουλειά.

Αφού τελείωσα τη δουλειά της μέρας, αραίωσα το cameo με αρκετό νερό, και έφτιαξα  τη σκουριά όπως τη βλέπετε. Να έχει "τρέξει" από τα γράμματα.

Σε 24 ώρες - ας όψεται η ζέστη της Ελλάδας - πέρασα και δύο χέρια από το αγαπημένο μου βερνίκι πολυουρεθάνης, και από τότε απλά το χαίρομαι όπως σας είπα. 

Η Στεφανία που αντιμετώπιζε με τρομερή καχυποψία κάθε απόπειρα βαψίματος μέσα στο σπίτι, πλέον δεν κουνάει βλέφαρο, αφού ξέρει ότι ότι απορρυπαντικό και να βάλει πάνω στα chalky finish, δεν θα πάθει  τίποτα (η δημιουργία μου και κατ επέκταση η Στεφανία εννοείται - για το απορρυπαντικό, σκασίλα μου ότι και να πάθει!).  Ο άντρας μου ενθουσιάστηκε. Και η κοπέλα που έκανε το γάμο χωρίς guest book, ξετρελάθηκε τόσο πολύ με το journal μου, που αποφάσισε να γράψει την ιστορία του νεου ζευγαριού  για να την δώσει στα παιδιά τους!

Το μέσα μου τα χαλάει λίγο όπως βλέπετε - ιδίως όταν έχουν τελειώσει οι μπύρες- αλλά ακόμα και αυτό, διορθώνεται!

Φιλιά σε όλους!