Book Folding

Να σας δείξω και το καινούργιο μου κόλλημα. Book folding  λέγεται, και δεν είναι ούτε λίγο ούτε πολύ, παρά ένα βιβλίο διπλωμένο με τέτοιο τρόπο, που να σχηματίζει μια εικόνα ή μια λέξη. Ήθελα πολύ καιρό να το δοκιμάσω, αλλά με νευρίαζαν όλοι αυτοί οι υπολογισμοί που χρειάζονται να γίνουν πριν καν ξεκινήσεις το δίπλωμα. Αν σκεφτείς ότι εγώ δεν είμαι και πολύ της ακρίβειας - τα κάνω όλα "με το μάτι" -  το συγκεκριμένο σπορ είναι υπέρβαση.

Ξεκίνησα με αφορμή τα γεννητούρια μιας φίλης, fellow crafter, που πολύ με προβλημάτιζε τι δώρο να κάνω στο μωρό. Έτσι, έγιναν τα πατουσάκια. Ε και μετά κόλλησα......

Τόσο πολύ μου άρεσε που τώρα παίρνω και παραγγελίες, οπότε θα δείτε συνέχεια....

Jar upcycling

Καλημέρα σε όλη τη γειτονιά.



Σήμερα σας έχω upcycling. Το project είναι να χρησιμοποιήσουμε μερικά από τα βαζάκια που σαν καλά κορίτσια φυλάμε όταν τελειώσει η μαγιονέζα. Εγω , επειδή είμαι το πιο καλό κορίτσι από όλα, έχω τρία ντουλάπια γεμάτα. Όχι ότι δεν τα χρησιμοποιώ. Να, δείτε το περασμένο Σαββατοκύριακο, έφτιαξα 63 βαζάκια σάλτσα ντομάτα από τις μυρωδάτες ντομάτες του Αυγούστου.

Καλά μην τρομάζετε - δεν θα σας πω πώς να εμφιαλώσετε σάλτσα. Εχω πολλά υπόλοιπα βαζάκια, οπότε πήρα άλλα τρία από το ντουλάπι και έφτιαξα αυτά.

Χρησιμοποίησα ακρυλικά χρώματα που πιάνουν παντού και ειδικά για το γυαλί, μπορείς να τα ψήσεις στο φούρνο, για να είναι ασφαλή ακόμα και για πλυντήριο πιάτων. Τα multi - surface satin paint της decoart. Έχουν πάρα πολλές αποχρώσεις για κάθε γούστο- εγώ πήρα τα τρια φλούο.

Δείτε το βίντεο, και πιστεύω να σας γαργαλήσουν τα χεράκια σας, να φτιάξετε κάτι.







Και μην ξεχνάτε να παίζετε μαζί μας στο scraps n pieces challenge blog και μπορεί να είστε ο τυχερός που θα κερδίσει το δωράκι του μήνα.

Always & Forever

A wedding journal in a more romantic style than usual. Sometimes I think, I almost  love pink!!!!!

Blog hop with a difference

Hello everybody! Welcome to my blog!

I was invited to this blog hop by the most multi-talented Greek crafter Puccarina Ioanna. She is a constant revellation, even to her friends, as she has a wandering spirit and inquisitive mind which is never satisfied with a single craft. She excells in many crafts - practically everything she has decided to spend some time with. Painting, crochet, felt, writing, scrapbooking, cardmaking - name it and you bet that she has left her mark on it!

The purpose of the hop is to share some info about my art process and introduce three other artists, to our artsy neighborhood. Most of my friends have already participated and all the others are on vacation, so I think that I will stop my branch of the hop to me.

1. What am I working on right now?

It has been a hell of a year, as I had attempted to stretch the day to more than 24 hours, with no gain of course. So believe it or not, I am idle this month. The only crafty project I undertook was altering some household items. And that's it. Of course I am updating my journal regularly and make some future plans, but no major artsy projects.

2. How long does it take to create a project?

I usually work very fast. When an idea fills my mind, it controls my whole being and does not let me rest until it is materialised. Even the most time consuming projects, need max two days in my studio. My daughter complains that she is talking to me and I am not listening when I have a project in mind, and this is true. Somehow the whole world shuts down until my vision becomes reality.

3. What are my fave things I love to create with at the moment?

Well, depends on the result I am pursuing. Chalky finish for home decor, inktense and neocolors for art journaling, acrylics for painting and the making of my book covers, wax and oil for encaustic, metal parts for journal decoration........ I have many many favorites and a studio full of vessels for my creativity!

4. How does my writing / creating process work?

As I said before, it overflows until it is fullfilled, drowning everything in between..

5. How do I become inspired and stay inspired?

The world is full of inspiration. A rusty hinge, the colors of the morning sky, a succession of musical notes, an old door.... We live in an amazing world and we only have to look around us to get inspired.

6. What is my signature style?

I love items with history, so my style is a bit grungy and dark and distressed. I like depth in my journal pages, I like layers, I like the patina of time to show in  my creations.

So that is my little contribution in this artsy blog hop and I hope that you found it interesting

Take care and don't forget to create

Myrto

Ανακαίνισης συνέχεια....

Όπως ξερετε όσοι ασχολείστε με τις παλαιώσεις, το δύσκολο είναι να περιμένεις από layer σε layer. Για να περάσει η ώρα και να μην ξεγελαστείς και περάσεις το επόμενο στρώμα πριν στεγνώσει το προηγούμενο, καλό είναι να κάνεις και δεύτερο project ταυτόχρονα. Ούτως ή άλλως τα παλιά σου ρούχα φοράς, χρώμα έχεις, και τα πινέλα σου είναι ήδη βρώμικα. Δεν έχεις να χάσεις τίποτα συνεπώς, αλλά μόνο να κερδίσεις

Προς μεγάλη δυστυχία της κόρης μου, του άντρα και του σκύλου μου, ενώ η απαγόρευση της εισόδου στο μπάνιο ήταν ενεργή, τους απέκλεισα και το μισό σαλόνι, αφού αποφάσισα να βαψω την τραπεζαρία. 

Τραπεζαρία? Πφφφφφ. Αυτό το τραπέζι και οι καρέκλες είναι ο ορισμός του "ουδέν μονιμότερου του προσωρινού". Το αγοράσαμε όταν επιστρέψαμε στην Ελλάδα μετά το φοιτητιλίκι, με budget νεοπροσλαμβανομένου (σε άλλες εποχές βέβαια) και μόνο requirement να είναι μικρό για να χωράει σε μια γωνιά όλη τη βδομάδα , αλλά να ανοίγει και να γίνεται τεράστιο για  να μπορεί να κάτσει η παρέα στις Κυριακάτικες μαζώξεις. Βλέπετε,  οι μόνοι που έμεναν σε δικό τους σπίτι και όχι στο πατρικό τότε, είμασταν εμείς. Για τόσο παλιά μιλάμε!

Από τότε πέρασαν πάνω από 15 χρόνια, και το τραπέζι αυτό μας ακολούθησε σε όλες μετακομίσεις που κάναμε, είδε το πέρασμα από την εργένικη στην οικογενειακή ζωη,  φιλοξένησε όλα μου τα καλλιτεχνικά πειράματα , έχει κάνει κατά καιρούς χρέη αλλαξιέρας, γραφείου, πάγκου για μαστορέματα κλπ κλπ

Βλέπετε ,λοιπόν, αυτό το τραπέζι, δεν είναι το φθηνότερο neoset τραπέζι που είχαμε βρει στα τέλη της δεκαετίας του 90, όπως ισχυρίστηκε ο άντρας μου, αλλά ένα τραπέζι με ιστορία. Εεεεε? Αυτά του είπα αφού έλεγε ότι καλό θα ήταν να το πετάγαμε, γιατί η επίστρωση είχε σπάσει σημεία σημεία και φαινόταν το MDF, και γιατί είχε βαρεθεί να το βλέπει. Βέβαια, όλα αυτά τα σκέφτηκε μόλις του ανακοίνωσα ότι αποφάσισα να το μεταμορφώσω με ακρυλικά. Μάλλον δεν ήθελε να το πειράξω....

Βέβαια μετά άλλαξε γνώμη!

Κάποια στιγμή το χειμώνα, αγόρασα ύφασμα και έντυσα τις καρέκλες -  γιατί το δικό τους ήταν πια πέραν καθαρισμού. Ωραίο vintage ύφασμα, αλλά το όλο σύνολο παρέμενε φτωχό. Δεν έχω φωτογραφία να σας δείξω τώρα και ξέχασα να πάρω πριν ξεκινήσω το project, αλλά θα πάρετε μια ιδέα. Να ο Τζερυ που έχει κλέψει ένα άδειο μπουκάλι και στέκεται δίπλα στο τραπέζι. Δεν λέει και πολλά, ε? Το τραπέζι εννοώ, όχι ο σκύλος!

Όλη η δουλειά έγινε με τα Chalky Finish. Αυτό, που η επιφάνεια που θα βάψουν δεν θέλει προετοιμασία, με έχει σώσει. Πρώτα πέρασα με πινέλο τις καρέκλες καφέ σκούρο (rustic), σημεία σημεία για να αποκτήσει το χρώμα λίγο ενδιαφέρον.

Μετά, ένα χέρι με πινέλο σε λευκό (everlasting) , και ένα χέρι με ρολό για να στρώσει το τελευταίο στρώμα ομοιόμορφα.

Και ένα χέρι βερνίκι πολυουρεθάνης (velvet ) και έτοιμες!

Την ίδια τακτική ακολούθησα με τα πόδια του τραπεζιού. Το πάνω μέρος όμως το ήθελα πραγματικό rustic. Εδώ δεν έβαλα καθόλου ρολό - όλα με το πινέλο. Το πρώτο στρώμα ήταν chalky finish rustic. Το πινέλο φορτωμένο χρώμα και να αδειάζει τελείως πάνω στο τραπέζι. Οι πινελιές όλες προς την ίδια κατεύθυνση. 

Το δεύτερο στρώμα πάλι με το ίδιο χρώμα και την ίδια τεχνική για να βαθύνει τις σκιάσεις. Και για το τελευταίο layer, έκανα ένα glaze με traditions raw umber. Τα traditions είναι artist's quality ακρυλικά, οπότε λίγο χρώμα (περίπου το 1/3 της συσκευασίας), έφτασε για όλο το τραπέζι. Τώρα φαίνεται  σαν παλιό ξύλο. Καλά παλιό είναι ούτως ή άλλως, αλλά καταλάβατε τι εννοώ! 

Στο τραπέζι επειδή είναι βαριάς καταπόνησης, πέρασα τρία χέρια βερνίκι. Πάντως να πω ότι αφού πέρασα το τελευταίο χέρι, περίπου 2-3 ώρες μετά, το βλαστάρι μου έπαιξε jenga πάνω του. Μόλις την πήρα είδηση τρελάθηκα, αλλά ευτυχώς το βερνίκι δεν είχε ούτε γρατσουνιά, οπότε ίσως τα τρία χέρια να ήταν υπερβολή. Τυχερή ήταν,  γιατί θα είχαμε δράματα!

 Αν προλάβω αυτό το μήνα, θα πιάσω και την κουζίνα. Αλλά πολύ φοβάμαι ότι με μυρίστηκαν που γύρισα και με βλέπω να μη σηκώνω κεφάλι από το τεζάκι μου.

Φιλιά πολλά

Bathroom makeover

Δεν ξέρω αν παθαίνετε κι εσείς τα ίδια, αλλά εγώ όταν γυρνάω από διακοπές, θέλω να αλλάξω το χώρο μου. Φταίει το ότι είμαι ξεκούραστη, φταίει το ότι έχω διάθεση ανανέωσης, φταίει ότι δεν έχω μπει ακόμα σε ρυθμούς δουλειάς, δεν ξέρω. Το γεγονός είναι ότι κάθε Αύγουστο, ανανεώνω το χώρο μου. Πέρσι έφτιαξα το studio - φέτος τα σχέδια μου είναι πιο μεγαλοεπίβολα. Για μεγάλη ανησυχία των υπολοίπων της οικογένειας, αποφάσισα να επιτεθώ στα έπιπλα.

Από τότε που ήρθαμε σε αυτό το σπίτι, εδώ και 6 χρόνια, δεν έχω πειράξει σχεδόν τίποτα, γιατί είχα πάντα την αίσθηση του προσωρινού. Ήταν μια λύση ανάγκης, που δεν μου άρεσε καθόλου - στην πραγματικότητα έμενα στο ενοίκιο δεκα χρόνια για να μην έρθω εδώ. Όμως, η ζωή πάντα γελάει με τα σχέδια μας και τα ultimatums που πρεσβεύουμε, οπότε όχι μόνο είμαι τόσα χρόνια εδώ, αλλά και το παιδί μου που εδώ μεγάλωσε, έχει πολιτογραφηθεί "παιδί απ' το Μπραχάμι" (η κατασκηνωτική κραυγή τους, ήταν μια σφαλιάρα για μενα, που με επανέφερε στην πραγματικότητα)

Να μη σας ζαλίζω άλλο με τα προσωπικά μου. Αυτό που από την αρχή μου κάθισε πολύ άσχημα στο σπίτι αυτό, ήταν το μπάνιο. Ωραίος και μεγάλος χώρος, αλλά το έπιπλο....... Δες τε εδω.

Απαίσιο στην όψη και μελαμίνη σαν υλικό - γεγονός που το κάνει πρακτικά αδύνατο να βαφτεί. Επειδή είχα δοκιμάσει τα chalky finish  στα φοβερά τραπεζάκια του ΙΚΕΑ , με πολύ καλά αποτελέσματα, -δείτε το tutorial που έφτιαξα για το Scraps n Pieces Challenge Blog-, αποφάσισα να τα δοκιμάσω και στη μελαμίνη. Στη χειρότερη, όπως είπα και στον άντρα μου, θα πάρουμε απλά ένα καινούργιο έπιπλο. Χειρότερο αποκλείεται να είναι.

 Ξεκίνησα περνώντας ένα στρώμα stain blocker. Το έβαλα γιατί δεν είχα σπίτι βελατούρα, αλλά ευλόγησα τα γένια μου πολλές φορές, αφού κόλλησε άψογα στην μελαμίνη, δεν επηρέασε καθόλου τα χρώματα αφού είναι διάφανο, και έκανα και τα brush strokes που ήθελα. Μετά πέρασα ένα χέρι treasure, με πινέλο, φροντίζοντας να φαίνονται οι πινελιές.

Στη συνέχεια αραίωσα το treasure , με ίση δόση vintage και λίγο delicate, για να μου δώσει την απόχρωση του οξειδωμένου χαλκού για να κάνω την παλαίωση. Και μετά το παλαίωσα όλο το έπιπλο με κερί σε σκούρο καφέ . 

Το κερί είναι που δίνει αυτό το παιχνίδισμα και την αίσθηση του παλιού. Θέλει πολύ καλό δούλεμα για να πιάσει ομοιόμορφα μέσα στο χρώμα. Τα συγκεκριμένα κεριά της deco art, δεν είναι σαν αυτά που ξέραμε έως τώρα. Είναι ρευστά, δουλεύονται πανεύκολα με στρογγυλό πινέλο, και δεν κινδυνεύετε να μην απλωθούν σωστά, όπως συνέβαινε μέχρι πρότινος με τα κανονικά κεριά επίπλων- που οι ερασιτέχνες τα απέφευγαν,  μια και  ήθελαν δεξιοτεχνία και εμπειρία για να φτάσεις σε  αποτέλεσμα που να βλέπεται.

Αν παράσετε το έπιπλο με κερί, ακνονικά δεν θέλει βερνίκι, αλλά μην ξεχνάτε ότι το δικό μου δεν είναι ξύλο από κάτω να "ρουφήξει" το κερί αλλά μελαμίνη. Ετσι χρησιμοποίησα το κερί μόνο για το χρώμα και επειδή είναι μπάνιο, πέρασα και τρία χέρια βερνίκι. Εγώ προτιμώ το velvet , γιατί μου αρέσει η αίσθηση του στην αφή, αλλά και το κανονικό να πάρετε, την ίδια δουλειά κάνει. Το καλό με τα βερνίκια αυτά είναι ότι εκτός από σφραγιση των πόρων, δημιουργούν και ένα διάφανο φιλμ πολυουρεθάνης (που όμως δεν φαίνεται καθόλου για να χαλάσει το look του φτιάξατε), που προστατεύει εντελώς το χρώμα, από όλα:  λιπαρότητα, νερό, παιδικά χέρια κλπ κλπ.

Μετά από όλα αυτά, τα οποία σύνολο μου πήραν κανένα τετράωρο, το αποτέλεσμα είναι αυτό. Άλλαξα και τα πομολάκια σε κάτι πιο vintage, για να γίνει λίγο πιο classy. Τώρα θέλω μια καινούργια κουρτίνα και μερικές λεπτομέρειες και το μπάνιο μου έγινε ανθρώπινο. Ακόμα και ο άντρας μου πήρε βαθιά ανάσα, που από την ώρα που του ανακοίνωσα τα σχέδια μου, έτρωγε τα νύχια του, αφού ήταν σχεδόν σίγουρος ότι στο τέλος θα πήγαινα για άλλο έπιπλο

\

Να σας πω ότι για όλα αυτά τα χέρια, χρησιμοποίησα περίπου το 1/3 και λιγότερο από την κάθε συσκευασία, οπότε λέω να βάψω και μερικά συμπληρωματικά διακοσμητικά, να ταιριάζουν ακριβώς με το μπάνιο μου.

Θα σας τα δείξω όλα σε μερικές μέρες. 

Φιλιά και να περνάτε καλά

Μυρτώ