The flying heart journal

Μέσα σε όλα τα Χριστουγεννιάτικα, βρήκα χρόνο για ένα ακόμη journal. Αν δεν το έχετε καταλάβει, φτιάχνω μια πιο απλή σειρά mixed media journals, χωρίς πολλά δέρματα, clusters και βαριά μεταλλικά στοιχεία.

Βέβαια χωρίς καθόλου μέταλλο, δεν θα ήμουν εγώ - έβαλα λοιπόν μεταλλικά φτερά και γωνίες. Και φυσικά πολλά layers ακρυλικών, mists, σφραγίδων, embossing powders και pastes και πολλά πολλά άλλα υλικά που σίγουρα βαριέστε να ακούσετε

Να σας πω και την ιστορία των φτερών. Μια μέρα γκρίνιαζα στο τηλέφωνο, στη φίλη μου την Αμαλία πώς δεν βρίσκω μεγάλα φτερά και μεγάλα γρανάζια, αλλά όλα είναι μια σταλίτσα και πανάκριβα. Μπορεί να γκρίνιαζα και λίγο για να γκρινιάξω, αλλά η καλή μου φιλενάδα, όταν κλείσαμε το τηλέφωνο, άρχισε να ψάχνει το δίκτυο. Και επειδή, ως γνωστόν , η Αμαλία ότι ψάχνει το βρίσκει, την άλλη μέρα βρήκα ένα mail, που δεν είχε μόνο το λινκ από τα φτερά, αλλά και μια δωροεπιταγή για να τα αγοράσω! Είμαι πολύ τυχερή που έχω τέτοια φιλενάδα- δεν νομίζετε? Εγώ πάντως ναι, γι αυτό τα έβαλα δίπλα σε μια καρδιά!

Φτιάχνω συχνά κιτς βιβλιοδεσίας για τις μαθήτριες μου. Προσπαθώ πάντα να τις πείσω, όταν φεύγουν από το μάθημα, να φτιάχνουν αμέσως και ένα βιβλίο μόνες τους. Αν το αφήσουν πολύ καιρό, ξεχνάνε την τεχνική και μου ξανάρχονται για μάθημα. Όχι ότι έχω παράπονα γι αυτό, αλλά κρίμα δεν είναι?

Τον τελευταίο καιρό όμως πολλές μαθήτριες μου, άρχισαν και φτιάχνουν βιβλία και για δωράκια και για τους εαυτούς τους. Οπότε κι εγώ φτιάχνω περισσότερα κιτς.

Το συγκεκριμένο που σας δείχνω είναι για western bookbinding και το δείγμα από κάτω δεν το έφτιαξα εγώ, αλλά η Δήμητρα - που είναι πολύ επιμελής μαθήτρια γενικότερα (ίσως φταίει που είναι δασκάλα η ίδια χιχιχι!)

Το κιτ περιλαμβάνει ότι χρειάζεται για ένα βιβλίο 25 x17.5, δεμένο με τον δυτικό τρόπο βιβλιοδεσίας και κοστίζει 25 ευρώ

Αναλυτικά έχει: - 2 greyboards 2,5 χιλιοστών για τα εξώφυλλα

                          - ράχη

                          - χαρτί 300 gsm  ακουαρέλλας ή 150 gsm γραφής πικμασμένο για βιβλίο 60 σελίδων

                          - ειδικό ύφασμα βιβλιοδεσίας σε ένα από τα ακόλουθα χρώματα φουξια, τυρκουάζ, λαχανί σοκολά, μαυρο, μπεζ (πεστε μου την επιλογή σας)

                          - 2 εσώφυλλα περγαμηνή (απεικονίζονται στη δευτερη φωτογραφία κάτω)

                          - ειδικό νήμα βιβλιοδεσίας 100% λινό κερωμένο

                          -  κεφαλάρια ανάλογου χρώματος

                          - ειδική κόλλα βιβλιοδεσίας που φτάνει για περίπου 5-6 τέτοια βιβλία

                          - τέλα

                          - οδηγίες συναρμολόγησης  

Επίσης έχω κιτ στην ίδια τιμή για  japanese  και coptic βιβλιοδεσίες,  πάντα με τις ανάλογες οδηγίες συναρμολόγησης.

Για παραγγελίες επικοινωνήστε μαζί μου στο elfpan@yahoo.com

Για όσα κορίτσια έχουν κάνει μαζί μου βιβλιοδεσίες, το κιτ του μαθήματος που έχουν παρακολουθήσει κοστίζει 20 ευρώ

Πήραμε βαθμούς ή τι τραβάει μια ταλαίπωρη μάνα

Σήμερα πήραμε βαθμούς στο σχολείο. Η μικρή μου ανησυχούσε γιατί στην αρχή του τριμήνου τα είχε φορτώσει λίγο στον κόκορα. Αυτό,σε συνδυασμό με μια πολύ απαιτητική δασκάλα, την έκανε να φοβάται ότι μπορεί και να έχει και κανένα Β στον έλεγχο.  

Αντ' αυτού πήρε συγχαρητήρια και αυτή και εγώ, οπότε σε κλάσμα DT ξεθάρρεψε και άλλαξε τροπάριο." Μαμά θα με βγάλεις έξω?"  Άντε λέω κι εγώ ας την πάω μια βόλτα. Διάλεξε goodys που δεν την αφήνω  να πηγαίνει. Άντε λέω ας την αφήσω μια φορά. Μετά ήθελε και ένα μικρό δωράκι - είχε σταμπάρει ένα βιβλίο και δεν της έφτανε το χαρτζιλίκι της. Άντε ,λέω, να της το πάρω κι αυτό. "Τελευταίο όμως ε?" "Ναι μαμά"

Και αρχίζει ανάποδα. "Μαμά σκέψου πόσο ωραία θα ήτανε να πήγαινα αύριο ένα μικρό σοκολατάκι στο κάθε παιδάκι...." Ενέδωσα και σ'αυτό. "Να τα φτιάξουμε " μου λέει. Πατάω πόδι εγώ και λέω "Όχι βραδιάτικο δεν φτιάχνω σοκολατάκια - θα τα αγοράσουμε"

Να μην σας τα πολυλογώ τα σοκολατάκια έγιναν από μια ΙΟΝ γάλακτος για όλους τους συμμαθητές και μερικούς φίλους από άλλες τάξεις. Και μου λέει "Μα αυτά δεν είναι εορταστικά. Να βγάλουμε το περιτύλιγμα και να βάλουμε δικό μας"

Σκέφτομαι κι εγώ ότι το καημένο το παιδί θέλει να περάσουμε δημιουργικό χρόνο μαζί και του αξίζει κι όλας, οπότε ας του κάνω το χατίρι. Καθόμαστε και κόβουμε χαρτάκια για 30 σοκολάτες, κάνουμε τις πικμάνσεις, τα κάνουμε distress και τα κολλάμε. "Ε τελειώσαμε", σκέφτομαι εγώ, "πήγαινε μωρό μου για ύπνο."

Και τι μου λέει, αν έχετε το Θεό σας 10 η ώρα το βράδυ! "Μανούλα πώς θα τα πάω? Δεν θα μου φτιάξεις και ένα κουτάκι?" Και πέστε μου, ως μάνα και ως άνθρωπος , που από το πρωί δεν έχει κάτσει καθόλου, και που έχει φαντασιωθεί ένα project μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας και βιάζεται να βάλει το παιδί για ύπνο για να πέσει με τα μούτρα, ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ? 

Εγώ πάντως έφτιαξα και το κουτί! Περαστικά σε όλες εμάς τις μανούλες, συζύγους, κόρες κλπ, γιατί δεν μας μένει καθόλου καιρός να είμαστε ο εαυτός μας!

Και αν δεν με πιστεύετε, δείτε τις φωτογραφίες

Το Θιβετιανό μου journal

Το βασικό μου στοιχείο σε αυτό το journal είναι ο σκαλισμένος νεφρίτης που είναι στο κέντρο. Είναι φτιαγμένος στο Θιβέτ από ντόπιο καλλιτέχνη και όταν τον είδα έπρεπε οπωσδήποτε να τον ενσωματώσω σε βιβλίο. Έχει σκαλισμένα γύρω - γύρω μπαμπού και στη μέση ένα ιδεόγραμμα για καλή τύχη. 

Οπότε έπιασα τις πάστες και τα ακρυλικά μου, έκανα και λίγο χαρακτική, έβαλα και τα αγαπημένα μου μεταλλικά διακοσμητικά και έτοιμο το καινούργιο μου journal!

Να φανταστείτε ότι το πήγαινα να δένει με κόκκινο, γιατί είχα μια φανταστική σαγρε δερματίνη για ράχη. Αλλά όπως μου βγήκε έδενε μόνο με καμμένο πορτοκάλι, οπότε έψαξα και βρήκα την πιο απίθανη δερματίνη ακριβώς στην απόχρωση που ήθελα! Χιχιχιχι Όλο έξοδα είμαι αλλά χαλάλι του!

Καλό δεν βγήκε?

My mum's workstation

Χθες το βραδυ σκεφτόμουνα τι δωρο να πάρω στη μαμά μου.

Η μαμά μου είναι scrapbooker από πάντα. Γράφει ημερολόγιο σχεδόν κάθε μέρα και το διακοσμεί με ζωγραφιές και εφήμερα όλων των ειδών. Έχει τόνους από διαφορετικά στυλό, μαρκαδοράκια, tapes, αυτοκόλλητα και τα χρησιμοποιεί όλα! Όταν της είπα ότι αυτό που κάνει λέγεται journaling και ο τύπος του ημερολογίου που φτιάχνει λέγεται junk journal, έβαλε τα γέλια.

Ήθελα λοιπόν να της πάρω κάτι σε journal και σκεφτόμουνα το brag book της fancy pants. Κοίταγα και το smash..... Θα μου πείτε - γιατί δεν της έφτιαχνες ένα? Ε γιατί τα δικά μου έχουν άσπρες σελίδες, ενώ όλα αυτά τα έτοιμα έχουν διάφορες fancy σελίδες και χρειάζεσαι λιγότερη δουλειά για να φτιάξεις κάτι όμορφο.

Όμως κανένα δεν μου άρεσε πολύ οπότε ανασκουμπώθηκα. Της έφτιαξα , λοιπόν , ένα workstation. 

Με ένα τεράστιο σπιράλ- για να έχει περιθώριο για  πολλά εφήμερα- και αρκετές εκτυπώσεις, έφτιαξα ένα journal που θα της αρέσει σίγουρα. Έχει σελίδες άσπρες, χρωματιστές, σχεδίου, λογιστικές, με patterns, με φράσεις, ακόμα και με ζωγραφιές! Και το καλύτερο? Το εξώφυλλο του έχει χώρο για post-it, θήκη για το στυλό- κόλλα της K& Co, τσέπες για τα αποκόμματα της, χώρο για tapes ή ότι άλλο σκεφτεί να έχει μαζεμένο εκεί.

Και με τα υπόλοιπα χαρτάκια, έφτιαξα και ένα κουτάκι να φιλοξενήσει ένα χριστουγεννιάτικο mini album kit  για ένα κοριτσάκι.

Είχα δημιουργικό βράδυ, δεν νομίζετε?

Αυτά τα steampunk συρταράκια ξεκίνησαν από ένα μάθημα και εξελίχθηκαν στο best-seller μου αυτής της χρονιάς. Δεν ξέρω πόσα έφτιαξα, αλλά ξέρω ότι ευχαριστήθηκα κάθε ένα από αυτά αφού όλα ήταν διαφορετικά. Έστειλα πολλά στην Αμερική, στην Ευρώπη, στον Καναδά , ακόμα και στην Αυστραλία αλλά μέχρι πριν λίγες μέρες κανένα στην Ελλάδα. Μάλιστα είχα στεναχωρηθεί λίγο γιατί  το βλέπω και λίγο πατριωτικά. Η αδερφή μου μου έλεγε ότι φέτος στην Ελλάδα ο κόσμος θέλει να καλύψει βασικές ανάγκες ακόμα και με τα δώρα, αλλά δεν καταφερε να με παρηγορήσει!

Αυτή η φουρνιά έχει και ένα συρταράκι για κάποιον στην Ελλάδα, οπότε είμαι τόσο χαρούμενη, που αποφάσισα να κάνω και ανάρτηση!

Τελευταίο workshop για το 2012

Το τελευταίο workshop για φέτος, έγινε την πρώτη του Δεκέμβρη. Την σαιζόν την κλείσαμε με μια από τις πιο αγαπημένες μου βιβλιοδεσίες  το exposed stitch binding. Τα κορίτσια υπέροχα , με πολύ κέφι και όρεξη και τα βιβλία τους πανέμορφα!

¨Ηταν μια καταπληκτική χρονιά! Με τίμησαν  πολλές κοπέλες, από μέρη ακόμα και πολύ μακρινά από την Αθήνα. Όλες τους με όρεξη, κέφι , δημιουργική διάθεση και πολύ ταλέντο.  Περάσαμε σε όλα τα workshops πολύ όμορφα  - με πολύ γέλιο αλλά και δουλειά. Και χαίρομαι που βλέπω πια τις δικές τους δημιουργίες, το ταξίδι τους στη βιβλιοδεσία και στα mixed media, και ξέρω ότι έχω βάλει το λιθαράκι μου κι εγώ!

Ευχαριστώ κορίτσια!

Μπήκε και ο Δεκέμβρης! Τι γρήγορα που περνά ο καιρός! Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν με γρήγορους ρυθμούς!

Ήρθε η ώρα και για την καινούργια μας πρόκληση στο scrapGreece. Το θέμα φυσικά Χριστουγεννιάτικο.

Σκεφτείτε ποια ήταν τα ομορφότερα Χριστούγεννα για σας, τι τα έκανε ξεχωριστά, ποιο είναι το στολίδι του δέντρου που σας αρέσει, ποιο πρόσωπο θα θέλατε να είναι κοντά σας αυτά τα Χριστούγεννα, οτιδήποτε έχει να κάνει με αυτή την υπέροχη γιορτή και εποχή του χρόνου και δημιουργήστε τη σύνθεσή σας.

Ένα από τα έθιμα των Χριστουγέννων που με κάνει πάντα χαρούμενη, είναι τη στιγμή που κοιτάω την αλληλογραφία μου και ξεχωρίζω κάποια Χριστουγεννιάτικη κάρτα ανάμεσα στους πεζούς λογαριασμούς. Εκτός από το ότι οι κάρτες της κάθε χρονιάς είναι πάντα μέρος της διακόσμησης του σπιτιού μου, εκτός από το ότι  μπαίνουν στο άλμπουμ χρονιάς και τις θυμόμαστε για πάντα, είναι εκείνη ζεστασιά που σε γεμίζει να ξέρεις ότι κάποιος σε αγαπάει, σε σκέφτεται και μπαίνει στον κόπο να σου το δείξει.

Γι αυτό και δεν σας έφτιαξα layout αυτό τον μήνα, αλλά ένα tutorial για Χριστουγεννιάτικη κάρτα.

Η καρτούλα μας είναι γρήγορη, αλλά με αρκετές τεχνικές, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν παντού. Ελπίζω να σας αρέσει.

Χρησιμοποίησα

- Χαρτί ακουαρέλας 300 gsm
- Dylusion mists   σε χρώματα crushed grape, vibrant turquoise, pure sunshine
- Tattered Angels Iridescent gold
- Πινέλο /μαρκαδόρος νερού
- Σφραγίδα Christmas Blueprint
- Promarkers

Δεύτερη ανάρτηση σήμερα! Σας ζαλίζω - με καλό σκοπό όμως!

Στις αρχές του μήνα η φίλη μου η Παρασκευή με προκάλεσε με ένα ασυνήθιστο τρόπο. Μου ζήτησε να αφήσω πέρα τα  mixed media, και να ξαναγυρίσω στις παλιές εποχές του clean&simple.

Από καιρό ήθελα να κάνω ένα LO για το τέταρτο μέλος της οικογένειάς μας, που έφυγε από γεράματα το Σεπτέμβριο. Η απουσία της είναι ακόμα ανοιχτή πληγή για όλους μας, αλλά ήταν τόσο πολύ κουρασμένη στο τέλος που δεν πήγαινε άλλο.

Η Wolf ήταν το πρώτο μου παιδί. Πάντα είχα σκύλο, αλλά ποτέ μέσα στο σπίτι. Όταν μείναμε μαζί με το Χάρη και εκείνος έφυγε φαντάρος, πήραμε τη Wolf. Ήταν το τελευταίο σκυλάκι της γέννας, μικρόσωμη και καταιδρωμένη σε σχέση με τα αδέρφια της. Αφού όταν τη διάλεξα, τα λόγια του ιδιοκτήτη ήταν τα εξής "Τώρα τι να σας χρεώσω γι αυτό?"

Όμως ήταν ένα σκυλί που μόνο γλώσσα δεν είχε, γιατί κατά τα άλλα μίλαγε. Πάντα κατάφερνε να επικοινωνήσει αυτό που ήθελε. 

Τα δεκατέσσερα χρόνια της ζωής της, ήταν η μεγάλη μας κόρη. Παντού μαζί μας, γύρισε την Ελλάδα, ξενύχτισε στα μπαράκια, έκανε camping, έφαγε σε ταβέρνα - μέχρι και ανοιχτές συναυλίες παρακολουθούσε. Και πάντα δίπλα μου. Ξαπλωμένη στο γραφείο όταν ήμουνα εκεί, στην τουαλέτα έξω από την πόρτα μέχρι να βγω,   δίπλα στο κρεββάτι - στρώμα - αιώρα, όλο το βράδυ, ακούνητη να με φυλάει....... Ο Χάρης έψαχνε τη Wolf για να δει που είμαι......

Ακόμα και πριν το τέλος, που πια δεν μπορούσε να περπατήσει, όταν έφευγα από το γραφείο για να πάω μέσα, σερνότανε να με ακολουθήσει - και ας μην μπορούσε.

Την Ήριννα τη δέχτηκε σαν ένα επιπλέον μέλος της αγέλης. Το παιδί μου έμαθε να σηκώνεται κρατημένο από τη γούνα της. Και όσο και αν την πονούσε η μικρή, ποτέ δεν γύρισε ούτε να την γρυλίσει!

Η πιο δύσκολη απόφαση της ζωής μου, ήταν η ευθανασία της. Όταν κατάλαβε ότι δεν μπορούσε άλλο, σταμάτησε να τρώει! Ποιος,  η Wolf, που επιθεωρούσε τα πιάτα μας να δει τι θέλει!  Στο τέλος είχε μείνει μόνο κόκαλα  Όταν ήρθε η κτηνίατρος για την ένεση - λες και ήξερε - πήγε μόνη της, παρόλο που δεν την πλησίαζε ποτέ! Τα ζώα είναι τελικά πολύ πιο σοφά από τους ανθρώπους.

Θα την έχουμε σε μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας για πάντα!

Κι επειδή χρησιμοποίησα το σκετς της skissedilla #185 θα το υποβάλλω και εκεί

Σας χρωστάω μια ανάρτηση από το μάθημα της προηγούμενης βδομάδας : Παλαίωση αντικειμένου με ακρυλικά. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, λοιπόν, σας την δείχνω σήμερα.

Περάσαμε πολύ ωραία - τα κορίτσια ήταν πολύ καλή παρέα. Είχαν πολύ όρεξη να λερωθούν και να μάθουν, και γι αυτό ήρθαν όλες με τις ποδιές τους!  Παρατηρείται βέβαια, ότι οι πρώτες φωτογραφίες τραβήχτηκαν πρωί και οι τελευταίες νύχτα! Ε, αυτό δείχνει πόσο ωραία περάσαμε!

Και να και οι δημιουργίες των κοριτσιών. Δεν φαίνονται πάρα πολύ παλιά και σκουριασμένα τα κουτάκια μας?

Το καινούργιο μου βιβλίο. Αυτή τη φορά έχει μια κανονική, παλιά, αντικέ πόρτα για εξώφυλλο. 

Και όχι μόνο αυτό, αλλά πάνω της κυκλοφορεί και ένα σαμιαμίδι. Δεν ήταν σημάδι καλής τύχης, παλιά, να έχεις στο σπίτι σου ένα σαμιαμίδι?

Φτιαγμένο με τα αγαπημένα μου πια ακρυλικά traditions, βίδες και παξιμάδια από τα εργαλεία του μπαμπά ( ο άντρας μου δεν έχει καν εργαλειοθήκη!), modelling paste για τα 3D, και τεχνικές παλαίωσης όπως αυτές που κάναμε στο προηγούμενο  και θα δείξω και στο επόμενο workshop! Χι, χι, χι - είμαι στο στοιχείο μου, ε?

Worksop παλαίωσης με ακρυλικά.  Δεν θέλω να κάνω διακρίσεις στις μαθήτριες μου,, αλλά η διαφορά του απουσιολόγου φαίνεται! Ο απουσιολόγος δουλεύει και το υπόλοιπο τμήμα κουτσομπολεύει!

Το τραβήξαμε χθες μέχρι το βράδυ αλλά περάσαμε τέλεια. Δημιουργήσαμε, φάγαμε, ήπιαμε και είχα και τουλάχιστον μια μαθήτρια που κράτησε σημειώσεις σε αυτά που έλεγα!!!!! Ε? Δεν πρέπει να είμαι περήφανη ως δασκάλα????

Αυτή η χώρα μας έχει αλλάξει τα φώτα! Κάθε μέρα στη βουλή παίζεται το θέατρο του παραλόγου! Αυτοί περνάνε καλά κι εμείς βουλιάζουμε όλο και πιο πολύ! Σταμάτησα πια να βλέπω ειδήσεις - έχω βαρεθεί τους θεατρινισμούς και τα ψέμματα που μας γεμίζουν. Έχω σιχαθεί να με θεωρούν περιορισμένης νοημοσύνης, και να κάνουν κινήσεις εντυπωσιασμού χωρίς καθόλου ουσία. Μου θυμίζουν το γνωστό τραγούδι 

                           είσαι Έλληνας, είσαι Έλληνας

                           πίνεις την προδοσία με το γάλα,

                           πίνεις την προδοσία με το κρασί

Το συνηθίζουμε στο τέλος. Έλεος πια!

Τες πα, τα είπα και ξαλάφρωσα. Στα δικά μας τώρα. Να σας δείξω κάτι καινούργιο για εμένα. Ένας φίλος μου έφτιαξε χριστουγεννιάτικες φιγούρες από πηλό και εγώ τις χρωμάτισα και τους έκανα παλαίωση.  Δεν είναι πολύ vintage?

Μου άρεσαν τόσο πολύ που τις έβαλα προς πώληση στο ETSY. Και ξέρετε πόσο πρέπει να μου αρέσει κάτι για να το βάλω στο μαγαζί μου!!!!!!!!!!!!!!!

Φιλάκια πολλά με αναπτερωμένη διάθεση!

My new journal - a  combination of nautical and steampunk elements. Thanks Roula Fournaraki for the original Royal Navy maps.

                                                 

   

Η βάπτιση του Ορέστη. Άρεσε πολύ, οπότε σας το παρουσιάζω.

Να σας πω ότι η ιδέα του βιβλίου ανήκει στη φίλη μου την Αμαλία, που το έχει υλοποιήσει εξαιρετικά πολλές φορές. Αλλά επειδή είμαι ζηλιάρα ήθελα να φτιάξω τον πλανήτη κι εγώ! Χιχιχιχιχι