Δεύτερη ανάρτηση σήμερα! Σας ζαλίζω - με καλό σκοπό όμως!

Στις αρχές του μήνα η φίλη μου η Παρασκευή με προκάλεσε με ένα ασυνήθιστο τρόπο. Μου ζήτησε να αφήσω πέρα τα  mixed media, και να ξαναγυρίσω στις παλιές εποχές του clean&simple.

Από καιρό ήθελα να κάνω ένα LO για το τέταρτο μέλος της οικογένειάς μας, που έφυγε από γεράματα το Σεπτέμβριο. Η απουσία της είναι ακόμα ανοιχτή πληγή για όλους μας, αλλά ήταν τόσο πολύ κουρασμένη στο τέλος που δεν πήγαινε άλλο.

Η Wolf ήταν το πρώτο μου παιδί. Πάντα είχα σκύλο, αλλά ποτέ μέσα στο σπίτι. Όταν μείναμε μαζί με το Χάρη και εκείνος έφυγε φαντάρος, πήραμε τη Wolf. Ήταν το τελευταίο σκυλάκι της γέννας, μικρόσωμη και καταιδρωμένη σε σχέση με τα αδέρφια της. Αφού όταν τη διάλεξα, τα λόγια του ιδιοκτήτη ήταν τα εξής "Τώρα τι να σας χρεώσω γι αυτό?"

Όμως ήταν ένα σκυλί που μόνο γλώσσα δεν είχε, γιατί κατά τα άλλα μίλαγε. Πάντα κατάφερνε να επικοινωνήσει αυτό που ήθελε. 

Τα δεκατέσσερα χρόνια της ζωής της, ήταν η μεγάλη μας κόρη. Παντού μαζί μας, γύρισε την Ελλάδα, ξενύχτισε στα μπαράκια, έκανε camping, έφαγε σε ταβέρνα - μέχρι και ανοιχτές συναυλίες παρακολουθούσε. Και πάντα δίπλα μου. Ξαπλωμένη στο γραφείο όταν ήμουνα εκεί, στην τουαλέτα έξω από την πόρτα μέχρι να βγω,   δίπλα στο κρεββάτι - στρώμα - αιώρα, όλο το βράδυ, ακούνητη να με φυλάει....... Ο Χάρης έψαχνε τη Wolf για να δει που είμαι......

Ακόμα και πριν το τέλος, που πια δεν μπορούσε να περπατήσει, όταν έφευγα από το γραφείο για να πάω μέσα, σερνότανε να με ακολουθήσει - και ας μην μπορούσε.

Την Ήριννα τη δέχτηκε σαν ένα επιπλέον μέλος της αγέλης. Το παιδί μου έμαθε να σηκώνεται κρατημένο από τη γούνα της. Και όσο και αν την πονούσε η μικρή, ποτέ δεν γύρισε ούτε να την γρυλίσει!

Η πιο δύσκολη απόφαση της ζωής μου, ήταν η ευθανασία της. Όταν κατάλαβε ότι δεν μπορούσε άλλο, σταμάτησε να τρώει! Ποιος,  η Wolf, που επιθεωρούσε τα πιάτα μας να δει τι θέλει!  Στο τέλος είχε μείνει μόνο κόκαλα  Όταν ήρθε η κτηνίατρος για την ένεση - λες και ήξερε - πήγε μόνη της, παρόλο που δεν την πλησίαζε ποτέ! Τα ζώα είναι τελικά πολύ πιο σοφά από τους ανθρώπους.

Θα την έχουμε σε μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας για πάντα!

Κι επειδή χρησιμοποίησα το σκετς της skissedilla #185 θα το υποβάλλω και εκεί

Σας χρωστάω μια ανάρτηση από το μάθημα της προηγούμενης βδομάδας : Παλαίωση αντικειμένου με ακρυλικά. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, λοιπόν, σας την δείχνω σήμερα.

Περάσαμε πολύ ωραία - τα κορίτσια ήταν πολύ καλή παρέα. Είχαν πολύ όρεξη να λερωθούν και να μάθουν, και γι αυτό ήρθαν όλες με τις ποδιές τους!  Παρατηρείται βέβαια, ότι οι πρώτες φωτογραφίες τραβήχτηκαν πρωί και οι τελευταίες νύχτα! Ε, αυτό δείχνει πόσο ωραία περάσαμε!

Και να και οι δημιουργίες των κοριτσιών. Δεν φαίνονται πάρα πολύ παλιά και σκουριασμένα τα κουτάκια μας?

Το καινούργιο μου βιβλίο. Αυτή τη φορά έχει μια κανονική, παλιά, αντικέ πόρτα για εξώφυλλο. 

Και όχι μόνο αυτό, αλλά πάνω της κυκλοφορεί και ένα σαμιαμίδι. Δεν ήταν σημάδι καλής τύχης, παλιά, να έχεις στο σπίτι σου ένα σαμιαμίδι?

Φτιαγμένο με τα αγαπημένα μου πια ακρυλικά traditions, βίδες και παξιμάδια από τα εργαλεία του μπαμπά ( ο άντρας μου δεν έχει καν εργαλειοθήκη!), modelling paste για τα 3D, και τεχνικές παλαίωσης όπως αυτές που κάναμε στο προηγούμενο  και θα δείξω και στο επόμενο workshop! Χι, χι, χι - είμαι στο στοιχείο μου, ε?

Worksop παλαίωσης με ακρυλικά.  Δεν θέλω να κάνω διακρίσεις στις μαθήτριες μου,, αλλά η διαφορά του απουσιολόγου φαίνεται! Ο απουσιολόγος δουλεύει και το υπόλοιπο τμήμα κουτσομπολεύει!

Το τραβήξαμε χθες μέχρι το βράδυ αλλά περάσαμε τέλεια. Δημιουργήσαμε, φάγαμε, ήπιαμε και είχα και τουλάχιστον μια μαθήτρια που κράτησε σημειώσεις σε αυτά που έλεγα!!!!! Ε? Δεν πρέπει να είμαι περήφανη ως δασκάλα????

Αυτή η χώρα μας έχει αλλάξει τα φώτα! Κάθε μέρα στη βουλή παίζεται το θέατρο του παραλόγου! Αυτοί περνάνε καλά κι εμείς βουλιάζουμε όλο και πιο πολύ! Σταμάτησα πια να βλέπω ειδήσεις - έχω βαρεθεί τους θεατρινισμούς και τα ψέμματα που μας γεμίζουν. Έχω σιχαθεί να με θεωρούν περιορισμένης νοημοσύνης, και να κάνουν κινήσεις εντυπωσιασμού χωρίς καθόλου ουσία. Μου θυμίζουν το γνωστό τραγούδι 

                           είσαι Έλληνας, είσαι Έλληνας

                           πίνεις την προδοσία με το γάλα,

                           πίνεις την προδοσία με το κρασί

Το συνηθίζουμε στο τέλος. Έλεος πια!

Τες πα, τα είπα και ξαλάφρωσα. Στα δικά μας τώρα. Να σας δείξω κάτι καινούργιο για εμένα. Ένας φίλος μου έφτιαξε χριστουγεννιάτικες φιγούρες από πηλό και εγώ τις χρωμάτισα και τους έκανα παλαίωση.  Δεν είναι πολύ vintage?

Μου άρεσαν τόσο πολύ που τις έβαλα προς πώληση στο ETSY. Και ξέρετε πόσο πρέπει να μου αρέσει κάτι για να το βάλω στο μαγαζί μου!!!!!!!!!!!!!!!

Φιλάκια πολλά με αναπτερωμένη διάθεση!

My new journal - a  combination of nautical and steampunk elements. Thanks Roula Fournaraki for the original Royal Navy maps.

                                                 

   

Η βάπτιση του Ορέστη. Άρεσε πολύ, οπότε σας το παρουσιάζω.

Να σας πω ότι η ιδέα του βιβλίου ανήκει στη φίλη μου την Αμαλία, που το έχει υλοποιήσει εξαιρετικά πολλές φορές. Αλλά επειδή είμαι ζηλιάρα ήθελα να φτιάξω τον πλανήτη κι εγώ! Χιχιχιχιχι

Καλημέρα και καλό μήνα! Μπήκαμε και επίσημα στο Νοέμβρη, ίσως και στο φθινόπωρο, αν και μας έχει τρελάνει και ο καιρός σε τούτη τη χώρα μαζί με όλα τα άλλα!

Καινούργια πρόκληση στο Scrapbooking in Greece, για να μας φτιάξει το κέφι!

Σήμερα σας έχουμε μια ξεχωριστή πρόκληση με θέμα μια στιγμή που σας έκανε να χαμογελάσετε. Μπορεί να ήταν ένα τηλεφώνημα, μια σκέψη ή μια εικόνα, μια συνάντηση για καφέ με φίλους, το χαμόγελο του παιδιού σας, μια στιγμή στην καθημερινότητα... Μοιραστείτε την μαζί μας χρησιμοποιώντας το sketch και ίσως να είστε εσείς που θα κερδίσετε το δωράκι από τον χορηγό μας που μας έρχεται από το εξωτερικό και είναι η Freckled Fawn!

Να και το σκετς μας

Και η δική μου συμμετοχή! Η ζουζούνα μου, που αντί για παπαγάλο, ποζάρει με ένα τιγράκι στον ώμο! 

Εκτός από τη συνηθισμένη σχεδιαστική ομάδα, έχουμε και guest αυτή τη φορά, τη γλυκύτατη Αλεξάνδρα, που αν και οκτώ μηνών έγκυος, όλα τα καταφέρνει με πολύ επιτυχία!

Σας περιμένουμε να παίξετε μαζί μας!

Οι παραγγελίες πληρώνουν τους λογαριασμούς μας,  αλλά καμιά φορά είναι χωρίς φαντασία και με περιορισμένα περιθώρια δημιουργίας.

 Ένα τέτοιο βράδυ , λοιπόν, που έπρεπε να φτιάξω μια παραγγελία, αλλά βαριόμουνα φοβερά, σκέφτηκα να της δώσω λίγο ενδιαφέρον βάζοντας για εξώφυλλα οντουλέ χαρτί. Δεν ήμουνα και πολύ σίγουρη ότι θα αρέσει στον πελάτη, δεν ήθελα και να σπαταλήσω το potential που μου έδινε το οντουλέ, οπότε αντί για ένα κλασσικό βιβλίο μαγειρικής μου προέκυψε αυτό που βλέπετε. Το βάφτισα "Apothecary journal" και κρέμασα επάνω του εκτός από αλυσίδες και διάφορα μέταλλα, ακόμα και το βαζάκι με το αντίδοτο του δηλητηρίου που αναφέρει η ταμπέλα!

Και αφού ξέδωσα με τη δημιουργία μου, τώρα πάω να φτιάξω έναν τσελεμεντέ!